Spaniel kontynentalny, tzw. papillon

Takie coś znalazłam jakiś czas temu w okolicach Parku Praskiego. Ruchy bardzo arystokratyczne. Bardzo poważny, dostojny wyraz twarzy. Ale jednak trochę rozgoryczony. Taki chodnik, popękane płyty, nie są jej naturalnym otoczeniem. Widać na zbliżeniu. Raczej poduchy, pufy, sofy puchowe, asortyment relaksacyjny. Prawdopodobnie jest to rzadko spotykany czystej krwi kontynentalny spaniel w odmianie z uszami stojącymi zwanej Papillon. Pies zabytkowy, 500-letni, dworski, prawdopodobnie z Chin, jak większość rzeczy. Charakter łagodny, włos gładki, nie szczeka bez sensu.